"Papa" door Charlotte
Dag papa,
Hier staan we dan, zo onverwacht…
Wat jij allemaal verwezenlijkt hebt in je leven…
Je was zo sportief, je hebt alles gedaan in je leven wat je graag deed en dit deed je allemaal met evenveel liefde en plezier.
Ik keek zo hard naar je op, hoe deed je het toch?
Een drukke job, thuis leuke momenten beleven met je gezin, je amuseren met je vrienden en hierbij al graag eens een glas drinken.
Je weet dat je mijn grote voorbeeld was in het zeilen met je racemachine, je ging zo op, in die sport en je was er zo goed in.
Er zijn zoveel mooie herinneringen die ik nooit zal vergeten
- De verhalen die je vertelde na een van je zeilavonturen
- De ambiancemaker die je was, waar we ook gingen, lachen deden we sowieso met je moppen
- Als er ergens weer eens een feestje was moest en zou je dansen, als het niet met mama was, kwam je al vlug naar mij.
Lieve mensen hier allen aanwezig, laat ons genieten van het leven, zoals mijn papa me geleerd heeft.
Je blijft voor altijd in mijn hart, papa!
"Stef" door Carl.
Na zijn humaniora-studies in Gent, streek Stef neer in het verre Antwerpen, waar hij TEW ging studeren aan de UFSIA.
Als levensgenieter en opgewekt, sociaal ingesteld, persoon voelde hij zich direct thuis in het studentenleven in Antwerpen. Zijn aanwezigheid ging niet onopgemerkt voorbij. Al vlug werd hij opgenomen in de faculteitskring “De Wikings”, waar hij het luik “Public Relations” onder zijn hoede kreeg. Hoe passend kon het zijn!!!
Het feesten en het organiseren zat hem in het bloed. Op Stef kon je altijd rekenen. Je moest meestal wel een half uur wachten, maar je wist dat hij er aan kwam.
Maar Stef hield het niet alleen bij het feesten. Op het gepaste moment sloeg hij aan het werk: studeren. We maakten daar voor het eerst echt kennis met zijn immense gedrevenheid en zijn doorzettingsvermogen. Hij ging er voluit voor. Het resultaat loog er niet om: hij reeg de onderscheidingen aan elkaar (zowel grote als gewone). Die verbetenheid maakte indruk op ons allen.
Als afsluiter van zijn studies behaalde hij ook nog eens de prijs van “Laureaat van de Minister van Buitenlandse Handel”, waardoor Stef, met een stage-opdracht, verschillende maanden in de Verenigde Staten mocht gaan rondtrekken. De avonturier kon zich daar ten volle gaan uitleven.
Om zijn stage af te ronden trok hij nog even door naar Hawaï, waar hij zich volop kon gaan smijten in de watersporten.
Als man van de zee kon Stef zich geen mooier afscheid van het studentenleven inbeelden.
Stef, we hebben allen samen vele mooie momenten beleefd tijdens onze studentenperiode. We zullen deze vele, mooie herinneringen blijven koesteren. Het zal de pijn verzachten.
Het gaat je goed op je lange reis.
"Stef" door Hans.
Beste Stef,
Toen Katrientje jou voorstelde in onze familie waren we met zijn allen natuurlijk zeer benieuwd naar jou. Al gauw leerden we je kennen als de sympathieke en enthousiaste kerel die je altijd geweest bent. Bovendien werd het snel duidelijk dat je gene gewonen was. We keken naar jou op , je had deelgenomen aan de Marlboro Classic, was al in Hawaii gaan surfen, was dj van de midsummer party, voorzitter van de Rotaract en nog zoveel meer. Het mooiste van al was dat ik er niet gewoon een aangetrouwde neef van mijn favoriete nichtje bij kreeg maar een goeie vriend. Ik was trouwens overal en altijd fier om te kunnen zeggen dat jij “mijne kozen” was. De voorbije weken ben ik geschrokken dat er zoveel herinneringen zijn aan dingen die we samen gedaan hebben : samen voor het eerst op een Formule 18 Hawk in Knokke waar de eigenaar van de boot met een bang hart onze terugkeer afwachtte, samen met een paar koppels met een zeiljacht gaan varen in Engeland, een weekend surfen in Wissant, catamaranwedstrijden in Texel, Tiengemeten en Carnac , je leerde het ons allemaal kennen. Jouw broekverbranding en de avonden dat we de geboorte van de kids gevierd hebben, onvergetelijk waren ze.
De ganse familie Verhaeghe zag jou graag komen. Toen we afscheid moesten nemen van Nonkel Raf kwam jij met de idee om een zeilwedstrijd in het Sycod naar hem te vernoemen : de Raf Verhaeghe Regatta, een zeer mooi eerbetoon aan jouw schoonvader die met jou de liefde voor de zee deelde en die jou ook in zijn hart gesloten had.
Men zei wel eens : Stef zal niet moeten terugkeren, maar we hadden met z’n allen wel gehoopt dat je langer bij ons zou blijven.
Het ga je goed Stef, vanwege de ganse familie Verhaeghe.
"Stef" door Sus.
Stefaan, Steftje, Stéefaaaaan, commodore,…. Stef,
Dat uitgerekend jij, die zo gretig en blij in het leven stond, plots weg zijt, is verdomd moeilijk te vatten.
De grote opkomst hier, een kerk vol met je vrienden, en die heb je - ongetwijfeld al met pakken vanaf je geboorte - , bewijst wat je geweest bent: een unieke , zalige toffe vent.
Wij allemaal hier, vanuit verschillende invalshoeken, kennen allemaal één en dezelfde Stef. Stef is Stef, er is er maar één, altijd zichzelf - en dat is meteen zijn grote charme.
De zaterdag voor je ongeval hebben we nog samen de Vanpetegem gedaan. 90 km heuvel op en af, wat trager naar boven, volle bak naar beneden. Met dan je brede smile op je gezicht, volop genieten, volgens je recept van inspanning en verdiende ontspanning, met dan de paar Enames achteraf,…. en als het paste ook eens een dieper open gesprek - altijd zalig gewoon van begin tot eind.
Zo was dat met Stef, en ieder die hem kent zal het onderschrijven: gretig, gulzig op het leven, genieten van alles wat hij doet, verzot ook op actie: sporten , werken, verpozen met de vrienden, familieleven…en uitkijkend naar al maar nieuwe uitdagingen. En voorop zijn familie, Katrien, Louis en Charlotte, waar hij graag trots over vertelde.
Meer dan een ander zag hij van alles de mooie kant, en straalde dat gewoon af op zijn omgeving met zijn gevatte opmerkingen, dan zijn hoofd een beetje schuin, ...een paar keer schudden met zijn hoofd en dan de alles overdekkende brede aanstekelijke glimlach, naturel, op zijn ‘Stefs’.
Stef, we zijn je meer dan dankbaar. Je hebt voor velen van ons de lat wat hoger gelegd in het sporten. Je cat: ‘t moest in orde zijn, je volgde als eerste een professionele opleiding in de école xxx in Bretagne, introduceerde baanbrekend de spinakker waar we nu allemaal zo veel van genieten, je startte met het clubkampioenschap; de Raf Verhaeghe, het hechte zeilteam dat je vormde met Katrien, 5 x clubkampioen…Met de fiets idem dito. Meedoen aan toertochten, MTB, Koersfiets - ik herinner me je eerste coastrace, volop jezelf geven, niet opgeven, …intens genietend van de inspanning, intens genietend van de ontspanning achteraf. Je recept van samen sporten en ontspannen was de cement voor een hechte vriendschapsband, in het Sycod, en ook elders. En dit was je unieke toegevoegde waarde: alles overgieten met een paar pollepels authentieke vriendschap, vriendschap die je voor iedereen openstelde, vriendschap die zo ongelooflijk belangrijk en onmisbaar is in een mensenleven. Je was er gul mee.
Daar is nu plots een einde aan gekomen Je bent weg…maar niet helemaal! Je spirit, de hechte vriendengroep die je samen met Katrien opbouwde,, je grapjes, je initiatieven, je warmte ..die zijn niet weg en die gaan nooit weg. Je blijft zo bij ons, op je geliefde strand, je geliefde zee…
Het is buiten 4 bfr, trek je laatste spi ,Stef, je laatste rack, en leg behouden aan op een goede plaats. Je hebt ons oneindig mooie momenten gegeven, altijd cool, relax, genietend, plezant - en onvergetelijk. Dank je Stef.
"Stef, Katrien, Louis, Charlotte" door Stan.
Stef, jij was onze charmismatische leider. Je had een idee, stuurde een mail, en we volgden je allemaal. Zo ging dat, voor alle vrienden die zeilen, golfen, skiën, kitesurfen, surfen, fietsen, gewoon graag naar een gezellig restaurant gaan, of naar een basketmatch gaan kijken van Louis.
Stef, je was vooral de charmismatische leider van je gezin. Je nam Katrien, Charlotte en Louis mee op sleeptouw naar je avonturen. Je zei: tis mooi weer, 'k heb wa volk uitgenodigd voor een barbecue. 100 man. Per sms. En ze kwamen allemaal. Stef ging wat extra vlees kopen, en Katrien deed de rest.
Stef, Katrien was en is jouw topmanager. Ze kent de telefoonnummers van het sycod, de golfclub en de kyc uit het hoofd, om je naar huis te bellen, maar ook van alle restaurants in Saint-Malo, Carnac, Dinard of Tiengemeten. Ze was de baken in je leven, je vrouw die je telkens terug naar je veilige haven bracht. Ze was je fokkemaat, ze golfde met je, ze volgde je in je leven en in je fratsen.
Stef, je was zo trots op Louis. Je was ook erg trots op jezelf, omdat je dit jaar in de Ronde van Vlaanderen de Patersberg was opgeraakt. Maar je was vooral blij en trots dat Louis samen met jou de Ronde heeft gereden. Je kon er niet over zwijgen. Zo blij dat je van plan was een nieuwe fiets te kopen voor hem. Dat hebben we nog niet vermeld: dat kon Stef ook goed, iets kopen.
Stef, je oogappel, Charlotte. Kijk naar haar: ze lijkt iedere dag meer en meer op je. Ze heeft je brede glimlach, en ze heeft je talent op onverwachte momenten een heerlijke mop te vertellen. Ze heeft ook die drive om met enthousiasme uitdagingen aan te gaan. En ze heeft tegelijkertijd dat rustige over zich, dat had jij ook, met die stevige rustige stap van je.
Stef, je zei altijd: ik zien e gever. Wel, tis tmoment jong. Geef alles wat je kan, van waar je bent, voor Charlotte, Louis en Katrien.
"Stef" door Stijn.
Dag Stef,
Dag bezielende past-voorzitter van Rotaract Veurne-Westkust,
Maar vooral dag vriend ..
Met heel veel pijn in onze hart nemen we vandaag afscheid van jou.
We hebben geen woorden, het is (niet eerlijk,) …veel te vroeg.
Maar we zijn je zo dankbaar voor wat je hebt betekend voor ons allemaal.
We leerden je sociaal engagement kennen, iemand die voluit en met een totaalplan de kar trok.
Dank je Stef, voor elke inspirerende vergadering, voor elke veel te late na-vergadering in de Valentino, voor de meest spectaculaire rally’s rond het Driesland, voor Midsummerparty’s waar iedereen wou bij zijn, ...
Je gaf alles wat we organiseerden destijds bij de Rotaract een extra dimensie. En alles wat je voorstelde, kende een enorm succes …
We bleven zo graag met jou plakken.. het zullen voor altijd memorabele momenten blijven...
Tijdens deze tijd leerde je ook de liefde van je leven kennen, onze eigenste Katrientje Verhaeghe.. We beloven je Stef om goed voor haar en je mooie kinderen te zorgen en hen veel over jou te vertellen.
Dank je Stef voor je energie, je rechtvaardigheid, je respect voor elke medemens maar vooral voor die pure oprechte vriendschap die we bij jou steeds tastbaar voelden.
We zullen je zo missen.
"Stef" door Dirk.
Stef,
In 2007 startte Louis met basketten. Het eerste jaar was het nog vooral Katrien die zijn wedstrijden bijwoonde maar toen ook Charlotte begon te spelen kon jij niet achterwege blijven en werd je ploegafgevaardigde zowel van de ploeg van Charlotte als van de ploeg van Louis. In 2010 sloot ook jij je aan bij onze club, niet om zelf te basketten – al hadden we je dat graag eens zien doen- maar om voortaan ook de taken aan de wedstrijdtafel op jou te nemen… Voor mij, de spelers en de club was dat een enorme hulp. Je nam dan ook ieder weekend met veel bravoure de wedstrijdklok of het wedstrijdblad voor je rekening. Je had zelfs in zelfstudie de spelregels ingestudeerd om je taak zo goed mogelijk uit te voeren. Zo was je nu eenmaal, als je iets deed, deed je het goed. Bovendien was je altijd bereid om, in geval van nood, ook in andere matchen een handje toe te steken. Zo deed je ook meermaals de chrono bij de U21 en genoot je ook echt van hun spannende matchen. Want dat was nog één van je typische kenmerken, je leefde enorm met het wedstrijdverloop mee… Alsof dit alles niet voldoende was zorgde je het afgelopen seizoen ook nog eens voor sponsoring waarvoor we je opnieuw zeer erkentelijk waren. Kortom, je deed het op zijn Stef’s, met volledige overgave.
Na de wedstrijden volgde er altijd een ontspannende debriefing aan de bar. Iedereen die Stef een beetje kende weet gewoon dat dit TOPmomenten waren. Je slaagde er zelfs in om de club een extra biersoort, ‘Omer’ in het assortiment te laten opnemen… want, zo zei je; “dat is pas een lekker bier”, ambiance verzekerd. Tijdens die ontspannende momenten leerde ik je kennen als een zeer open & joviale man, iemand waarbij ik direct op mijn gemak was. Daarnaast vielen vooral je gedrevenheid & je zin voor humor op. Net die gedrevenheid & betrokkenheid maakten je zo geliefd bij iedereen die bij onze club betrokken is.
Ik heb je dan ook zeer graag gekend Stef en vandaag nemen wij met pijn in het hart afscheid van een ‘warme’ mens, een echte vriend. We zullen je heel erg missen en nooit vergeten…
"Dag Stef" door Wim.
Dag Stef,
Aug 2010 – dat was de start van onze samenwerking. Maar het lijkt wel of je al altijd bij Hyboma gewerkt hebt. Door je hoog empatisch en intellectueel vermogen was je onmiddellijk mee in den draai. Het ondernemen zat je in het bloed.
Onze slogan : ‘We gaan ervoor…’ (iets typisch Stef) daar was je ook de meedenker en sterkhouder van. Er voor gaan… dat er controle was over het ganse bedrijf en de groei bewerkstelligen. Je commerciële talenten uitspelen, om onze grondportefeuille uit te breiden. Twee wekelijks bespraken we de strategie en de toekomstplannen en we hadden er nog zo veel.
In de vele meetings, met internen of externen, konden we elkaar perfect aanvullen, dat zegt meer over jouw kwaliteiten dan over de mijne. We kenden elkaar door en door, een blik of een woord en we wisten wat de ander bedoelde of naar toe wilde.
Jij was de brug tussen alle medewerkers en mezelf. Het ideale klankbord waar iedereen terecht kon, om zijn kleine of grote verwachtingen te bespreken.
Tijdens de activiteiten van ons ‘Feestcomité’ konden de medewerkers genieten van jou als mens en van je onvermoeibare positieve glimlach. Het gevolg was wel dat je het thuisfront wel eens op je liet wachten.
Namens het ganse Hyboma Team wil ik je bedanken voor je enorme inzet, werkkracht en het realiseren van de vele projecten en dit tot de laatste dag.
Er was een SOS scenario geschreven voor het geval er mij iets zou overkomen, maar er was geen scenario voor jou. Want dat zou toch nooit voorkomen !
Op vrijdag 25 april om 6u52, een gemiste oproep van Stef Dekien. Ik bel terug en ik krijg Katrien aan de lijn, haar eerste woorden : ‘Er is hier gisterenavond een drama gebeurd…’ de rest van het verhaal kennen we.
Niemand zal nu nog een oproep krijgen van jou Stef
We zullen je missen !
Vaarwel.